Uzun zamandır yazmıyordum. Zira üniversiteden mezun oluyordum. Yorucu bir son sınıf geçirdim. Ardından kendimi biraz dinlenmeye bıraktım. Hiçbir şeyle uğraşmamaya çalışıyorum. Zira geleceğimi çizmekle meşgulüm.Ama geçen gün tanıştığım biri kişi, bana tekrar yazmam gerektiğini anımsattı. Bu hastalığı yenerken ilaç kullanmak mühim, doktora gitmek mühim ama kendine güvenmeyen biri için ne ilaçla çare var ne de doktorla...
Tanıştığım kişiden size çok kısaca bahsedeyim. Hastalığı yoğun atak halinde olan bu arkadaşımız, okulda arkadaşlarının kendisi ile alay etmesinden yılarak okulu bırakmış. Ne yazık ki bizim toplumuzda hastalıklara karşı, dalga geçmeye bir meyil var. Gözlük takarsanız, dörtgöz; topallarsanız, aksak oluyorsunuz. Evet bunlarla başa çıkmak çok zor biliyorum çünkü, yaşadım.
Okul arkadaşlarımın beni anlayanları olduğu gibi anlamayanları da oldu. Benle dalga geçenleri olduğu kadar, aldırma Selin takma kafanı diyenlerde oldu. Ben kendimi okuldan değil, arkadaşlarımın bazılarından soyutladım. Onları sadece okulda görmek zorundaydım. Başka yerde onları görme, onlarla konuşma zorunluluğum yoktu. Kendimi hep kitap okuyarak motive ettim. Sonraları annem beni, drama ve tiyatro kurslarına götürdü. Hafta sonları oyunlara gittik. Akatlar Kültür Merkezi, benim cennetimdi diyebilirim. Biraz büyüyene kadar bu işin motivasyon kısmı ailelerin sorumluluğunda. Eğer annem bana inanıp, beni desteklemesiydi ben hiçbir şey yapamazdım. Sizlere 2005'in öncesi yıllardan bahsediyorum. Şimdiki olanakların çeyreğinin zar zor bulunduğu yıllardan bahsediyorum.
Tekrar okul bırakma olayına dönersek evet 8. sınıfı bitirdikten sonra, liseye başlamaktan çok korkmuştum. O zaman Ortaköyde oturuyorduk, liseye başlarken tekrar bir atak geçirmiştim ve okumayı bırakmayı düşünmüştüm. Bu yüzden ilkokul arkadaşlarımız birçoğunun seçmediği bir okul seçtim. Sonra başka bir semte taşındık ve başka bir okula geçtim. Ve hiç biran okulu bırakmayı düşünmedim. Çünkü benim tek çarem okumaktı ve okumaktı. Şimdilerde birincilikle üniversiteyi bitirdim ve yüksek lisansım için uğraşıyorum. Ve tedavi olmaya devam ediyorum. Ve her sabah uyandığımda diyorum ki "her şey benim elimde, yaparsam oluyor!"
Selin!
